Nie w tym rzecz zupełnie. W trylogii wszystko jest czarno-białe, jasny podział na dobro i zło. Nie ginie o ile pamiętam ani jeden dobry charakter, a wszyscy źli dostają nauczkę. Konstrukcja fabuły prosta jak drut. Fajnie się to czyta jako pierwszą pozycję z gatunku (ja tak miałem), ale jest kilka dużo lepszych książek fantasy. To, że coś fantasy nie oznacza, że musi być trywialne. Tolkien był jednym z pierwszych, więc trochę go można zrozumieć ale średnio się postarał.