Na konkurs wpłynęła jedna praca. Wobec czego jest to drugi i ostatni konkurs literacki organizowany przeze mnie. Jak ktoś będzie miał ochotę - proszę bardzo, służę pomocą, ale angażować się po raz kolejny nie zamierzam.
Proszę osoby fundujące nagrody o kontakt, czy przyznają nagrodę uczestnikowi czy wycofują się.
Ja obiecane przeze mnie ISKi przeleję zwycięzcy w połowie lutego - jak aktywuję konto.
Poniżej zgłoszona przez yaakuza praca:
(pisownia i formatowanie oryginalne).
***
Godzina 04:05am. W ciemnosci odzywa sie znieksztalcony przez szumy glos..
"..mosci z regionu. Wojna na wschodzie nabiera tempa. Ostatniej nocy flota syndykatu
stracila kontakt ze skrzydlem trzecim, ktore bralo udzial w poscigu za pira...ssszzs.....syst..mu..."
"cholerne radio" pomyslal i walnal w nie dlonia wstajac ze swojej koi.
"Dzzsszs.....Do tej pory brak wiadomosci co moglo byc przyczyna.. Bedziemy informowac Panstwa o kazdej nowej informacji
odnosnie tych wydarzen, jednoczesnie prosimy o zachowanie szczegolnej ostroznosci. Alarm zolty zostaje utrzymany..."
-No to kolejny piekny dzien przede mna.." zamamrotal wkladajac swoj mundur.
"..a w okolicach naszego systemu spokoj. Widac jeszcze wiekszosc spi. Zarejestrowano pojedyncze transportowce wolno
przemieszczajace sie uczeszczanymi.....bzzzszz!!" Porucznik zirytowany kolejnymi zakluceniami wylaczyl radio i podszedl do interkomu.
"hangar prosze" powiedzial i chwile pozniej na ekranie zamigotal obraz.. a na nim starszy usmiechniety mezczyzna.
"witam poruczniku"
Witaj Scotty. Prosze przygotuj moj statek do wydokowania. Bede w doku za 15minut. Ah i pamietaj.. hmm zreszta niewazne"
"jak Pan uwaza poruczniku. Wszystko bedzie gotowe. Do zobaczenia na dole.." Po ostatnich slowach ekran znow pokryl
sie czarna matowa powierzchnia.
Porucznik.. mezczyzna w wieku okolo 25 lat. Na twarzy pionowa blizna przechodzaca przez prawy luk brwiowy- pozostalosc po
"treningach", ktore przerabiali non-stop na szkoleniach. Mial Srednie wyniki w akademii, ale jednak jakos przetrwal.
Teraz probuje zajac sie zarabianiem
pieniedzy poprzez polowania na piratow kartelu, ktorych pelno w okolicy. Nazywaja sie "aniolami" i stwarzaja ciagle
i nieustajace zagrozenie dla przebywajacych w poblizu przemyslowcow.
Jego dni niestety spaczone wojskowa rutyna, monotonne. Codzienna pobudka "piec po czwartej" przy akompaniamencie
starego trzeszczacego radia do ktorego ma sentyment. Pozniej kilka lykow wody przy mdlym swietle w malym pokoju i
wyjscie do sluzby.
Upewniwszy sie, ze wszystko jest tak jak zostawil porucznik zgasil mala lampke, ktorej swiatlo towarzyszylo mu przez cala noc
i wyszedl na korytarz kierujac sie w strone hangarow.
W korytarzach lsniacych bialym swiatlem i co jakis czas urozmaiconych pojedynczymi roslinami, ktorych wielkie zielone liscie
idealnie wspolgraly ze sterylnoscia tej drogi mijal co jakis czas pojedynczych oficerow i zwyklych ludzi, dazacych
w rozne miejsca w tym labiryncie. Niektorzy zaspani ze spuszczonymi glowami nawet go nie zauwazali.
W koncu stanal przed drzwiami hangaru.. Ktore z cichym sykiem podniosly sie do gory. Po prawej stal ten sam czlowiek,
ktorego widzial w swoim interkomie. Scotty uprzedzajac jego slowa powiedzial:
" witam.. jest Pan asygnowany do pasa numer 3. Przewidywany start za 5 minut. Prosze sie pospieszyc"
"dziekuje" powiedzial cicho i skierowal sie w dol dlugiego korytarza. Pomieszczenia przygotowujace..chyba zaden pilot
ich nie wspomina dobrze..
Cholera jak ja tego nienawidze" wymamrotal porucznik otwierajac drzwi i przygotowujac sie do wejscia do kapsuly ktora zaraz
ma sie wypelnic dziwnymi plynami. Jeszcze tylko ostatni wdech i wieko sie zatrzasnelo a plyny zadziwiajaco szybko zaczely wypelniac
kapsule po brzegi. Lekki wstrzas i juz wszystko wporzadku. organizm powoli sie przystosowuje do nowej sytuacji.
W tym czasie kapsula znalazla sie juz na pokladzie Pancernika Raven.
Porucznik juz odzyskal jasnosc umyslu i zaczal przygotowywac okret do wydokowania.. Ogromne silnik zaczely budzic
bestie by za chwile z potwornym rykiem wypchnac ja na zewnatrz stacji.
"no dobrze teraz co my tu mamy.."pomyslal porucznik i wlaczyl scanner.. chwila czekania i na ekranie pojawily sie dwie
pierwsze dane.. Dwa anioly.. klasa: Krazownik.. Lokalizacja: Pas asteroidow przy planecie numer 4.
Statecznie lewitujaca w przestrzeni bestia powoli zaczela sie obracac przyjmujac azymut na zadane wspolrzedne. Jeszcze tylko
ostatnie potwierdzenie od porucznika i okret zniknal z pola widzenia stacji, by za chwile pojawic sie
na pasie asteroidow. Dwoch pilotow widac bylo zupelnie zaskoczonych ta sytuacja.. Porucznik zdarzyl namierzyc jednego
i wyrzutnie wypluly serie torped, ktora w mgnieniu oka zamienila okret wroga w kupe zlomu. Drugi pilot w tym czasie
jednak juz zdarzyl nabrac predkosci i wyskoczyc z pasa.
Zniesmaczony porucznik podlecial do szczatek okretu by zobaczyc, czy da sie cos jeszcze z tym zrobic. Powoli zaczal wyszukiwac
rzeczy ktore moga mu sie jeszcze przydac. Zajety obsluga modulow "zbierajacych" nie zauwazyl nawet skad uderzyla w niego pierwsza rakieta..
Rakieta uderzyla o tyle niefortunnie, ze okret porucznika stracil na moment"kontakt ze swiatem".. PO pierwszym wybuchu
zaczely padac nastepne..
Po niecałych dwóch minutach okret jednak odzyskal zasilanie.. I rozlegl się komunikat „warning Amor status critical”
Szybka analiza celu i juz bylo widac.. za okretem w wisialy dwa pancerniki..
"ten cholerny uciekinier" pomyslal porucznik i szybko uruchomil wszystkie wyrzutnie kierujac je na blizszy cel.. Pierwsze.. drugie..trzecie uderzenie i
potworny huk rozdarl powietrze, a padajace szczatki poszarpaly poszycie statku..
W tej sytuacji porucznikowi zostala juz tylko jedna decyzja.. Szybka ucieczka. Klnac w myslach a jednoczesnie modlac sie o powodzenie
wprowadzil wspolrzedne stacji.. statek uderzany kolejnymi rakietami..stanal w plomieniach ale jednak wyrwal do przodu.. i moment pozniej
pojawil sie spowrotem przed stacja..
-" Dziekuje" pomyslal i odetchnal z ulga
|
