no fakt, zboczenia sa rozne;)

prawdziwy hardcore byłby gdybyśmy prowadzili tą dyskusję w Quenyi

uya, umya mere

nie wiedzialem gdzie daje wiec tutaj.

Żywe trupy - tom 1 i 2 (audiobook)
http://www.literatura.gildia.pl/tworcy/ ... -trupy-1-2
jest fragment.

Księgi nie czytałem, ale jeżeli coś w stylu Pieśni Lodu i Ognia to zupełnie inne typy powieści. Władca i Hobbit są prostym fantasy, gdzie dobro wygrywa nad złem zawsze, gdzie nie ma szarych postaci. To zależy od odbiorcy, czego oczekuje po powieści.

Malaz jest wyjebiscie magiczny przy tym, a piesn wcale. Zalezy od odbiorcy? Czy wole banal od czegos bardziej skomplikowanego?

lol bo Pieśń Lodu i ognia i literatura fantasy jako całość aż roją się od skomplikowanych i głębokich postaci.

U Tolkiena to akurat zamierzone, bo stworzony przez niego świat to mit. Jasny podział (też nie do końca) na dobrych i złych oraz nieskomplikowani bohaterowie przypominający bardziej symbole niż żywych ludzi są tu jak najbardziej na miejscu. Nie każdemu może się to podobać, ale równie dobrze można narzekać, że w Iliadzie jest mało seksu, bohaterowie prości i nie ma wzmianek o tym, że chodzą srać za drzewo.

A innych pisarzy to nie wiem co usprawiedliwia.

W iliadzie jest za malo seksu :/

Jak juz jestesmy przy Tolkienie:

Na kim wzorował się J.R.R. Tolkien tworząc postać czarodzieja Gandalfa? Przedstawiając kolejne wyobrażenia bogów nie sposób pominąć dolnośląskiego, a właściwie karkonoskiego Ducha Gór. Ten legendarny władca Karkonoszy i tajemniczy wędrowiec wspominany jest od wieków w legendach polskich (Duch Gór, Karkonosz, Liczyrzepa, Sowiduch), czeskich (Krakonoš, Pan Jan, Dominus Johannes) i niemieckich (Rübezahl, Berggeist). Różni badacze łączą jego postać z takimi bogami północnej Europy jak Cernunnos, Odyn i Świętowit. To właśnie karkonoski Duch Gór stał się pierwowzorem czarodzieja Gandalfa. Oczywiście sam archetyp tajemniczego przewodnika, często związanego z mitycznym jeleniem, a co paradoksalne zwodniczego lub niepewnego swojej drog



http://www.bogowiepolscy.net/duch-gor-k ... rzepa.html

A to nie w Iliadzie cała zadyma idzie właśnie o sex? Że jeden kolo drugiemu zajumał materac?

Ma to mniej więcej tyle wspólnego z Pieśniami Lodu i Ognia co one z mongolskim baletem.
Dokładne przeciwieństwo. Malaz to Epic High Dark Fantasy, z dużym naciskiem na militaria, historie i budowe świata. Bohaterowie którzy tam są to mimo wszystko tylko tło dla własciwych wydarzeń, chociaż większość z nich zapada w pamieć, nawet jeśli w calej serii były im poświęcone łącznie dwie strony ;p.

edit:
Wgole to ja mialem namyśli świat a nie same książki. Jak dla mnie świat Malazu rozsmarowuje Śródziemie kompletnie.

Na tej zasadzie to u Tolkiena też idzie o seks, bo motywacją dla Berena/Aragorna jest chęć zaliczenia Luthien/Arweny.
+ W Silmarillionie mroczny elf Eol zwabia księżniczkę Noldorów do swojego lasu w dosyć jasno określonym celu.

Aragorn to ma raczej parcie na koronę. Większość bohaterów Tolkiena jest aseksualna, ale żądza władzy(kasy) i dobra impra są powszechne.
Korek, worek i brak rozporka

No ma parcie na koronę bo mu Elrond warunek postawił, że wyda za niego Arwenę tylko jak zostanie królem ;p

Na co parcie maja:
- Gimli?
- Legolas?
- Merry i Pippin?
- Sam i Frodo?
- Gollum?
- Balrog?

Ten ostatni to chyba na dobre BBQ.

O, jakoś mi wypadło z głowy. Nie ma co ukrywać, czytałem dawno i bez większego przekonania. Silmarilion i Morghot jakoś bardziej mnie za serce chwycił. A "Ostatni władca pierścienia" chyba najbardziej
Niemniej u Howarda sex jest obecny i ważny, jeden z głównych motywatorów Conana. W Śródziemiu i Narni sexu nie widać. Conan to bohater antyczny, Frodo, Kaspian i całe towarzystwo, to towarzystwo średniowieczne. A pisali przecież w tym samym czasie. I świat Conana to nie jakieś rpg pisane na kolanie, tylko faktyczna znajomość świata antycznego, Tolkien ze swoim elfim językiem opartym o ugrofiński nie jest lepszy - ich fantasy to nie mity, to legendarna historia.
Wszystkie książki fantasy zostały już napisane, teraz tylko czytamy ich interpretacje.

@ Sparth
Gimli,Legolas - władza. Książęta mają na to parcie od urodzenia. Powodzenie wyprawy = mir i prestiż i zmianę w kolejce sprawowania urzędu.
Hobbity na dobrą imprę, trochę mołojeckiej sławy - we wiosce starczy za władzę. Sam został burmistrzem?
Gollum - władza, to chyba najbardziej czytelne przedstawienie.
Balrog jest demonem, konstruktem podległym woli istoty napalonej na władzę.

Narnię czytałem jak miałem jakieś 8-9 lat. I niewiele starszy target ma ta książka. Jak to w ogóle można stawiać w jednym zdaniu z Conanem. Tolkien to takie przyjemne bajki dla młodzieży/dorosłych. Podobnie jak Lewis czerpał mocno z chrześcijaństwa co jest słabe, ale młodszy widz na to nie zwróci uwagi. Lubie i doceniam Tolkiena (bo nie Lewisa, chociaż dzieciakowi pewnie bym podrzucił), ale przy Malazie jednak bije po oczach banałem. Z drugiej strony te książki dzieli szmat czasu jak na rozwój fantasy jako gatunku.

Idac tym tokiem rozumowania to wszystko juz zostało napisane, teraz czytamy tylko interpretacje.

Ksiazki Dukaja czego sa interpretacja? no chyba, ze chodzi stricte o fantasy. Ale dla mnie Malaz jest zupelnie inny od reszty i kreacja postaci jest chyba najlepsza sposrod fantasy.