1.Lama, duchowny buddyjski w Tybecie i Mongolii. Słowo pochodzenia tybetańskiego "bLa-ma", oznaczające "starszy", "wyższy", użyte pierwotnie do określenia przedstawiciela wyższego duchowieństwa w północnym buddyzmie, np. zwierzchnika klasztoru. W okresie późniejszym miano to oznaczało, głównie ze względów grzecznościowych, również uczonych i starszych wiekiem mnichów. W Europie terminem lamy określano każdego duchownego buddyjskiego.
2.Lama, gładka tkanina jedwabna, wełniana lub bawełniana, o splocie atłasowym, przetykana nicią srebrną lub złotą. Używana na suknie balowe i szaty liturgiczne.
3.Lama (Lama glama), ssak z rodziny wielbłądowatych, zaliczanej do rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla), udomowiony ok. 1000 lat temu przez Indian zamieszkujących południowo-zachodnią część Ameryki Południowej. Przodkiem lamy jest dziko żyjący gwanako (Lama guanicoe).
Lamy
Lama użytkowana jest przez ludność tubylczą rejonu Andów jako zwierzę juczne, dostarczające wełny, skór, mleka i mięsa. Lama osiąga wysokość w kłębie ponad 130 cm, długość ciała do 220 cm, ogona do 25 cm, ciężar ciała ponad 100 kg. Długa, wełnista sierść może być ubarwiona zmiennie, biało, czarno, w odcieniach brązu lub łaciata. Głowa wąska, oczy duże, uszy długie, spiczaste, długa, wąska szyja, nogi wąskie, długie, zakończone 2 palcami z blaszką rogową.
Dzięki silnie rozwiniętym opuszkom palców lamy przystosowane są do stąpania w terenie górskim i piaszczystym z ciężarem na grzbiecie. Ciąża trwa 310-368 dni, samica rodzi 1, rzadko 2 młode o wadze ok. 13 kg, które karmi przez ok. 6 miesięcy. Próby aklimatyzacji lamy w górzystych rejonach Europy nie powiodły się. Lamy są często hodowane w ogrodach zoologicznych.