Dokładnie tak samo jak w EU

Obie gry są b.dobre, w civ celem jest określone zwycięstwo i konkurujesz z wszystkimi na mapie by je osiągnąć. W eu rozwijasz państwo i patrzysz jak reszta sobie gra obok, chyba nawet nie da się przegrać (mi się nigdy to nie zdarzyło w tej serii). Obie gry na pewno zyskują wiele w mp, w eu nie grałem mp, a civ ma trochę zjebany ten aspekt (bugi).

ps. z tym samograjem to ja nie chciałem umniejszać eu, po prostu jak tak czuję jak w to gram. Często są sytuacje gdzie gra się sama rozgrywa, a ja tylko patrzę na upływ czasu. W civ trzeba budować od podstaw, w eu masz już "gotowe" i tylko ulepszasz, żeby lepiej pracowało. 50lat praktycznie nic nie robienia też się może zdarzyć. To nie jest wada, a specyfika serii.

Wiadomo, grając jednym głównych państw naprawdę trzeba być ułomem, żeby przegrać. Ciężkie to jest nawet grając kimkolwiek z zachodnia grupą technologiczną. Zabawą jest szukanie wyzwań
Co do bitew, nie powiedziałbym, że AI jest głupie. W EU wojna często jest wyjaśniona pod 2-4 bitwach, chyba, że walczą wielkie państwa. AI w momencie kiedy nie ma szans na zwycięstwo w bitwie nie atakuje, często chowa armie gdzieś w głębi swojego państwa. Tak samo jak dostanie solidny wpierdol to przyczai się do momentu odzyskania sił. Nie ma czegoś takiego jak ataki kamikadze.

W multi natomiast wojna do szachy. Stoimy swoimi armiami na granicy, a jeśli jest długa to skupiamy je w kluczowych miejscach dla obrony (jak atakujemy to po prostu prujemy przed siebie do momentu znalezienia wrogiej armii). Generalnie ludzie mają w dupie zdobywanie prowincji, a badzie skupiaja się na tym, żeby wygrywać bitwy, bo przeciwnik z wyniszczoną armią po prostu się podda. (w multi w sumie też, ale na trochę innych zasadach )

Co do samograja. No a jak, oczywiście, że jest. Jak stworzysz "corową" francję, to myśle, że możesz ustawić tempo na 5 i odejsc do kompa do konca gry . O ile nikogo wcześniej nie wkurwiles to myślę, że potęga francji odstraszy wszystkich sąsiadów
Ale po co to tak grać? Ja ciągle coś robie, sprawdzam, etc. podczas gry.

Dokładnie w ten sam sposób gram, żeby ugrać jak najwięcej, zdominować etc.
Granie dla samych main goals faktycznie może być nudne

Dla mnie ai jest na podobnym poziomie w eu, a na pewno jest mniejszym zagrożeniem dla gracza niż w civ (gł przez bonusy jakie w civ dostaje). Francją, anglią, hiszpanią, turkami etc nigdy nie grałem, z tzw tier1 to tylko szwecją i grając słabszymi państwami często miałem "wolne". Grając totalnym zadupiem (np. kongo) to można alt tab walnąć bo nic się nie dzieje Raz próbowałem grać nimi i umarłem z nudów, nikt nie chciał postawić kolonii obok moich granic, tylko portugalia miała jedna na pn. Jedyne co było "ciekawe" w tej grze to kontrolowanie przez chwilę papieża z Afryki. (ta wiem, że granie krajami poza eu/azja to masochizm)

Tak zacząłem o tym dumać, że chyba wrócę do eu4 jak skończę grimrocka, w sumie ciekawe jak teraz Polską będzie się grało po tych wszystkich zmianach. Grałem Pl tylko raz bezpośrednio po premierze. Kurde niedawno była przecena paradoxu na steamie i zapomniałem dokupić co mi tam brakuję, zatrzymałem się na tym 1 dodatku (cop) :/

No i chyba dlatego jednak ciekawsze jest CK2 (oczywiście zaczynając jakimś hrabią, a nie Cesarzem albo królem Francji). Wątek rpgowy, większa nieprzewidywalność, możliwość utraty ziem nie tylko w trakcie wojny i zawsze realna możliwość zakończenia gry przez wygaśnięcie rodu.

No, ja tam w CKII doskonale się bawię. Tu nie ma nudów. Tu największe imperia potrafią zostać szybko rozszarpane, a my sami zamordowani, otruci, zastrzeleni czy po prostu ordynarnie umrzeć na grypę. Tu nie ma samograjów, tu każdy wasal tylko czeka na odpowiednią chwilę, żeby wbić nam nóż w plecy

Zanim zaczniecie bredzić o samograju wcześniej zagrajcie.

Wszystko zależy od celów jakie sobie postawisz.

Taki przykład. Jakieś północne włoskie państewko (np. Savoy albo Milan).

Cel kampanii:
1. zjednoczenie Włoch - to będzie banał.
2. zjednoczenie Włoch + stworzenie Świętego Cesarstwa Rzymskiego - to już będzie trudniej
3. zjednoczenie Włoch + stworzenie Świętego Cesarstwa Rzymskiego + podbój całej europejskiej Francji - hehe
4. jak dalej mało to np. do punktu 3 można dodać jeszcze np + podbój Anglii i Półwyspu Iberyjskiego

itd

Ogólnie EU4 to poziom trudności ustala się sobie samemu. Niewielkie państwo mające wielkie cele i grające blisko potęg to może być wyzwanie. Granie państwem bez wielkich celów bez okolicznych potęg to wiadomo, że będzie łatwe albo/oraz nudne dla kogoś od mającego doświadczenie w stretegiach od X lat.

Aha - no i grać trzeba na Ironman. Nie wiem ile w tym prawdy, ale też ponoć ai się trochę inaczej zachowuje na Ironman, np. blobuje bardziej. Choć to może jakieś urban legend.

żadne urban legend jak masz wtedy włączone lucky nations

Lucky Nations powinno się dać zmienić na random w IM

Fajne są kwatki jak Burgundzka Francja, Nowogordzka Rosja, czy Gruzja podbijająca Krym i bijąca ottomana

Btw, przegrałem przez weekend 100 lat hiszpanią, podbiłem berbów, wbiłem do włoch, zaczałem tworzyć imperium kolonialne i dopiero wtedy lapnąłem się, że nie ma IM . A chciałem sobie nią acziwi ponabijać :[

Wkrecilem sie, gra jest przechuj.

No ale w podobny sposób możesz "podnieść" poziom trudności w każdej grze, w civ nie musisz grać by osiągnąć któreś z 5 zwycięstw, wszystkie warunki można wyłączyć i starać się np. rozprzestrzenić religię na cała ziemię itp. Oczywiście w civ taki sposób gry w mojej opinii jest marny i sumie nigdy nie próbowałem bo nie ma po co. W eu grasz ciągle ten sam scenariusz więc można robić fajne eksperymenty, do tego otoczka "realnego świata" bardzo temu sprzyja.

Wracając do ai, imo większym wyzwaniem w eu jest mechanika gry która trzyma cię na smyczy abyś za szybko się nie rozrastał. Oczywiście ma to sens, bo sama gra stara się symulować rozwój państw, a gracz z chęcią by to popsuł i jak mu się tą smycz poluzuje to szaleje Jest to nawet fajnie zbalansowane, chociaż ja zawsze miałem wrażenie że walczę bardziej z "systemem" a nie przeciwnikiem, dlatego uważam ai w eu za mniejsze bezpośrednie zagrożenie dla gracza niż w grach takich jak civ, galciv etc.

Sama gra, jak to określił ojciec "przchuj", ale dla mnie civ to też "przechuj" i cieszę się, że są chociaż dwie duże serie gier strategicznych ciągle na rynku (no jeszcze ck i hoi). Bo reszta to bieda, galciv3 może zaskoczy, ale endless space itp. to bieda w chuj. W sumie distant worlds nigdy nie próbowałem, bo cena zaporowa. Szkoda, że space empires umarło, zagrałbym w 6

Miałeś nie grac wcale ;]

Się nie zgodzę. Nazywałbym to bardziej walką z realiami. Kary za Agressive Expansion są często ułomne, bo brakuje czegoś takiego jak interes państwa, ale mimo wszystko dobrze oddają "dyplomacje". Chcesz szybko być wielki? Nie ma problemu, pokonasz pewnie najbliższych małych sąsiadów, ale prawdopodobnie pozostali stworzą przeciw tobie koalicje, która cie udupi totalnie, albo zablokuje możliwości ataku (jak zaatakuje koalicjanta to masz wojne z całą koalicją).
Największą bolączką AI jest jej idiotyzm przy podpisywaniu pokojów . Mam 20% WS, przeciwnik nie ma armii, ale nie podpisze White Peace, co więcej - będzie chciał np. uwolnienia jakiś moich wasali



RTSy [*]

No tak, ale to żadna nowina, że rozwój tzw. "ai" nie nadąża za wymaganiami części graczy. W EU4 jednak powiedziałbym, że to jedna z niewielu strategii gdzie ai parę razy mnie zaskoczyło, a poprawa ai widoczna względem poprzednich części (vs. EU1&2, w trójkę za mało grałem, żeby się wypowiedzieć). Oprócz 'walki z systemem' są sytuacje gdzie ai potrafi zaskoczyć - takie przykłady jak wejście ze swoimi buciorami do 'strefy interesów' jakiejś potęgi może (nie musi, ale może) zaowocować tym, że to państwo zerwie z tobą sojusz.
Podobnie gdy jakaś potęga uzyska z tobą granice lądową, (a nie zawsze można temu przeciwdziałać) szczególnie jakąś szerszą niż 1-2 prowincje - też się miesiąc miodowy może szybko skończyć szczególnie jeżeli jest się słabszym.
Poza tym państwa ai oraz gracz mogą wybierać 'misję' - jeżeli Ai dostanie misję w twoim kierunku (nie koniecznie atak na ciebie, ale na ekspansję w twój region) to też może być nieciekawie.

Poza tym walka - wiadomo ai to nie człowiek i często może ekspoitować ai mocno, to jednak w innych sytuacjach ai potrafi uciekać kluczyć, a nawet próbować wciągać cię w 'zasadzkę' - wszystko to jest ułomne, ale w porównaniu do Europa Universalis 2 to postęp jest widoczny.

Civka też jest fajna, ale tam jakoś mnie AI bardziej razi. Wiadomo można ustawić wyższy "poziom" czyli dać boosta do statystyk ai ( Mimo, że granie 'underdog' vs potęgi w EU4 to prawie to samo ), ale strasznie mi to nie pasuje z dużymi bonusami (powyżej kinga chyba) to się gra już jakoś inaczej tak jakoś "sztuczniej".

No to żeś walnął Ja bym to nazwał drewnianym płotkiem, nic to nie zmienia. W pewnym momencie możesz mieć tak silne państwo, że te koalicje latają ci koło dupy a drewniany płotek nadal będzie przeszkodą. I ja nie neguję słuszności tego systemu, tylko wskazuję że on bierze na barki w dużej mierze trudność gry a nie ai. Gdy w np. civ nie ma takich dużych ograniczeń narzuconych przez samą mechanikę (jest niezadowolenie), tam bezpośrednio konkurujesz z ai dlatego musi być i jest większym zagrożeniem.

Ktoś by mógł zrobić eksperyment, wyjebać modem wszystkie wojska kompa (nie może posiadać) i zobaczyć jak szybko można zająć całą eu przez podbój skacząc tylko przez płotek

Rtsy to inna bajka, nie biorę ich pod uwagę. Zawsze wolałem turówki bo były większym wyzwaniem, aczkolwiek sc2 w multi jest świetny.

Ta, jak go namawialem to nie było bata civka lepsza:p

Civka jest po prostu inna, ja się nadal nie mogę przekonać do EUIV...

To tak jak by powiedzieć skoro grasz w Ultimę to na pewno inne mmorpg też Ci przypasują.

@morgul
Gdyby nie ta mechanika to gra byłaby młócką jak sc2

Pewnie tak i nikt by w nią nie grał.