Raczej nie, juz tym podobne klimaty po prostu mi sie przejadly. Zdecydowanie wole wielowatkowosc i wielu bohaterow, a nie przygody pojedynczego fircyka ;]

przeczytaj malzanska to ci sie przeje to co napisales


nie wiem czy polecalem Matthew Stover - Akta Cain'a.
calkiem niezle polaczenie fantasy z daleka przyszloscia.
dla rozluznienia super lektura. jest krew, sa bluzgi, cyckow troche mniej ale tez sie znajda.
ciekawy swiat i samo story tez nie najgorsze.

Czytalem, czytam. Jedna dla mnei z najlepszych pozycji. Przy tym wiekszosc ksiazek to wlasnie grzeczni wladcy pierścienia ;]

krwi i bluzgow u goodkinga pewnie brakuje :>

Inside to moze nie miejsce na taka dyskusje tutaj ale imho czlowiek podswiadomie zawsze chce aby to dobro wygrywalo itd. Tak samo widzac na ulicy gnoja ktory chce obrabowac staruszke nie bedziesz przeciez mu kibicowal? Chodzilo mi o proste odczucia dobra i zla. Co jest dobre a co zle bez wglebiania sie w szczegoly tylko proste sprawy.

Czyli za duzo nie stracilem ale tak czy siak kiedys skoncze TG.

btw, co to sie z ludzmi porobilo kiedys ksiazke wolaem od filmu czy pc a teraz nie pamietam kiedy cos przeczytalem poza gazeta ech wstyd.

Nie przeczytałam całej serii - ale przebrnęłam przez około 4 części. Same dzieje Fundacji może nie są takie złe, ale postaci są naiwne i drewniane przez cały czas. U Asimova bardzo widać to, że - szczególnie kiedyś - w powieściach sci-fi kładziono nacisk na sam wykreowany świat, nie zaś na samą fabułę. W gruncie rzeczy, Asimov był bardziej naukowcem uwielbiającym teoretyczne rozważania na wszelkie tematy, niż pisarzem mającym na celu dostarczenie czytelnikom rozrywki.

Podobne wrażenie łatwo zresztą odnieść czytając innego giganta - Arthura C. Clarke'a. Choć moim zdaniem on pisał dużo lepiej, a - np. - pierwsza część Ramy jest bardzo OK, potem atakują nas rozmaite ideologie i dywagacje o tym jak niedoskonałym gatunkiem jest człowiek. I to wszystko w towarzystwie bohaterów wystruganych z drewna.

I o ile X lat temu to mogło być jakieś odkrywcze i ciekawe (szczególnie w dobie Zimnej Wojny), o tyle dziś rozczarowuje. Starsi autorzy sci-fi najbardziej cierpią na nieustannym powielaniu ich pomysłów przez innych - gdy trafiamy na ich powieści, mamy wrażenie, że wszystko widzieliśmy 100 razy, tylko lepiej napisane. I najpewniej tak właśnie jest.
A ich zasługą jest głównie to, że byli pierwsi.

Dobro i zło jest względne i zależu od punktu z którego na nie paatrzysz.
Cały sęk w tym, że Goodking nie potrafi sie z dystansować i patrzeć na całość obiektywnie. I to mnie denerwowało.

Trzy tygodnie temu po wielu nieudanych podejściach w końcu zmęczyłem Pierwsze prawo magii i jak dla mnie było książką po prostu kiepską.
Od świata, przez fabułę i styl, na postaciach (a szczególnie ich zachowaniu) skończywszy, właściwie nic mi się tam nie podobało.

Skonczylem czytac pierwszym tom Imperium Grozy.

Mi sie podobalo. Takie militarno-magowe fantasy. Mocno pokrecone, Cook skacze po watkach, datach i postaciach, ale calosc uklada sie w miare spojnie.

Jak ktos lubi te klimaty to warto sie zainteresowac.

Skonczylem Kroniki Amberu tom II (albo raczej 6,7,8,9,10). Ciezko mi porownac do tomu I. W jednych kwestiach byly lepsze, w innych gorsze, ale ogolnie wciaz bardzo wysoki poziom. Mialem wrazenie, ze historia Merlina byla duzo bardziej chaotyczna (heh, w sumie powinna byc) niz Corwina. Troche mnie zdziwilo zakonczenie - strasznie szybko wszystko zostalo rozwiazane, doslownie na ostatnich 5-10 stronach.

Ja trochę z innej beczki - Mark Sołonin "Na uśpionych lotniskach. 22 czerwca 1941 roku"
Sołonin jest rosyjskim pisarzem "powstałym" po "Lodołomaczu" Suworowa - ale w przeciwieństwie do wielu rosyjsko-sowieckich pisarzy idzie drogą Suworowa(Rezuna) i zastanawia się "Jak do cholery największa armia świata mogła dać aż tak dupy?!". Od Suworowa różni go znacznie lepszy warsztat historyczny (Suworow to raczej eseista), jego książki czyta się ciężej ale talentu pisarskiego mu odmówić nie można.
"Na uśpionych..." nie jest drobiazgową rekonstrukcją pierwszych dni barbarossy, ale raczej popularnonaukową książką o zasadach budowania samolotów, tych sowieckich w końcu lat 30tych w szczególności. Wszystko wytłumaczone "dla laika", zrozumiałym językiem, pełno anegdot i realiów czasów towarzysza Stalina. Jednocześnie czuć warsztat historyka,dokładność, cytaty z odwołaniem do bogatej bibliografii. Tak pisać o historii potrafił śp. prof. Wieczorkowski w innej ciekawej książce "Co by było gdyby Kleopatra miała dłuższy nos?"

inside przeczytaj Delegatury Nocy.
1 tom nie jest jakis super, ale drugi jak dla mnie bardzo si.

http://www.blacklibrary.com/Warhammer-40000/Audio

Polecam audiobooki Warhammerowe. Świetna fabuła, historia, dobry lektor z mocną barwą głosu, delikatne efekty w tle.

~70 minut każdy.

Jakie książki Kinga, oprócz Lśnienia, polecacie? Bo właśnie ją kończę i mam zamiar kupić coś jeszcze.

Mi sie bardzo podobaly Stukostrachy

O ja pierdziele. Raczej powinieneś zapytać których nie warto czytać na początku mimo wszystko King pisał i słabsze pozycje. Imo obowiązkowe to:

Carrie,Miasteczko Salem,Podpalaczka,Christine,Smętaż dla Zwierzaków,Misery.

Mroczna Wieza - dla mnie najlepsza pozycja Kinga. Sam cykl moze i ma kilka slabszych momentow, ale reszta nadrabia to z nawiazka.

Wielki marsz, wydana pod pseudonimem Richard Bachman

Nice, może na święta będzie po naszemu

"Blaze", też pod tym pseudonimem.